آرامگاه ابتهاج برای رشت امتیاز کلان محسوب می گردد ، رشت نیازمند بسترهای گردشگری فرهنگی است - باد صبا

به گزارش باد صبا، نسل آینده بری از مباحث این زمانی ما، حق را به آن دسته از عزیزان می دهد که راضی به آرام گرفتن پیکر شاعر بزرگ گیلان و ایران در زادبومش شدند.

به گزارش باد صبا، علیرضا پنجه ای شاعر نام آشنای گیلانی در یک یادداشت و در اهمیت خاکسپاری پیکر زنده یاد هوشنگ ابتهاج در شهر زادگاهش نکاتی را متذکر شده که در ادامه می خوانید:

• هوشنگ ابتهاج (سایه) برای آرمیدن ابدی در زادگاهش آماده شد

در علم سیاست، مرغ یک پا ندارد، گاه هزارپاست. تحلیل معین از شرایط معین داشته باشیم، شخصیت هایی در تاریخ هستند که بزرگی شان از تحلیل های سیاسی من و ما که اغلب برآمده از یکسویه نگری هایی از سر خشم و نفرت است. گذشته از برحق بودن باورهای من و شما شانیت بعضی شخصیت ها بزرگ تر از این قیل و قال است.

تدفین پیکر سایه در رشت بیش از نفع و زیان برای این و آن نحله فکری، فردی یک امتیاز بزرگ برای فرهنگ و گردش گری ست.

من در این ماه ها هم خوابه مرگ بوده ام، بی که ابتلایم به دردی بزرگ تحت اراده من باشد، این دوران برزخی اما یک حسن بزرگ برایم داشت این که هر چه من بخواهم لزوما همان نخواهد شد، این که گاه یک حادثه کوچک جانی یا اقتصادی همه معادلات زندگی ات را به هم بزند.

این که امر مطلق و قطعیت یک شوخی ست. این که حقیقت اگر در دسترس می بود آن قدر دست اقتصادی می شد که دیگر از قداستش ذره ای باقی نمی ماند، با این همه نیک می دانم نسل آینده بری از مباحث این زمانی ما حق را به آن دسته از عزیزان می دهد که راضی به آرام گرفتن پیکر شاعر در زادبومش شدند. چرا که صنعت توریسم هر روز، در حال توسعه است و گردش گری بخشی از احتیاج روح بشر محسوب می گردد، در این بزنگاه که ممکن است فردا رو در روی عده ای قرار گیرم که برای نوشتن یادداشت هایی برای خانه سایه یا برای نصب تندیسش کلی بر اوراق دوسیه ام افزودند، برای آن ها که مرغ شان یک پا داشت و مانع خرید خانه مادری سایه از مالک تازه به عنوان خانه غزل شدند و یک فرصت برای ثروتمندی فرهنگی - گردش گری را مانند صدها برنامه دیگر سوزاندند حتا قیافه حق به جانب نمی گیرم ، یا علی رغم آن همه یادداشت در رسانه ها به وسیله بنده و دوستان روزنامه نگار و پی گیری تنی چند از علاقه مندان به سایه نگذاشتند این مهم جامه عمل پوشد، این که چرا قدر آدم های تاثیر گذار تا زمانی که هنوز جسد نشده اند را ندارند، آری گلایه و شکواییه ما که تمامی ندارد تا کاستی ها و ناکامی ها تمام نشده اند، آن چه مهم است اما این است که رشت احتیاجمند بسترهایی برای مظاهر گردش گری فرهنگی ست.

آرامگاه سایه مانند عمر پر بارش برای شهر رشت یک امتیاز کلان محسوب می گردد؛ سایه را جز از دریچه دل نمی توان شناخت.

ملاقات سایه از کارگاه شعر پارسی خانه فرهنگ گیلان - 1386