شما حدس بزنید؛ جعلی یا واقعی؟، عکس - باد صبا

به گزارش باد صبا، حاضرید تا یک بازی مجذوب کننده انجام دهید؟ کار راحت است؛ فقط قرار است تشخیص دهیم که کدام عکس، چهره ای واقعی انسان است و کدام تصویر به وسیله هوش مصنوعی خلق شده است.

غزال زیاری: هوش مصنوعی در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته و روز به روز تشخیص اینکه چه چیزی به وسیله هوش مصنوعی ساخته شده سخت و سخت تر می گردد. حالا به همین دلیل ما شما را به یک چالش دعوت می کنیم. می خواهیم ده تصویر که هر یک از دو عکس متفاوت تشکیل شده را برایتان به نمایش بگذاریم.

در هریک از این ده تصویر، یکی واقعی است و دیگری به وسیله هوش مصنوعی خلق شده و قرار است شما تشخیص دهید که کدامیک واقعی و کدامیک فیک است. در خصوص هر تصویر، حدستان را روی کاغذ بنویسید؛ پاسخ درست در ادامه مقاله نهاده شده است تا بتوانید به خودتان امتیاز دهید. پس آغاز می کنیم:

تصویر یک

تصویر دو

تصویر سه

تصویر چهار

تصویر پنج

تصویر شش

تصویر هفت

تصویر هشت

تصویر نه

تصویر ده

پاسخ ها:

تصویر 1- باور کنید یا نه، تصویر سمت راست واقعی است.

تصویر 2- دوباره تصویر سمت راست واقعی است.

تصویر 3- این بار سمت چپ واقعی است. درست حدس زدید؟

تصویر 4- عکس سمت راست واقعی است. حدس زدن این آسان بود.

تصویر 5- هردوی این عکس ها فیک و ساخته هوش مصنوعی هستند

تصویر 6- هر دوی این عکس ها واقعی هستند

تصویر 7- عکس سمت چپ، یک عکس واقعی است.

تصویر 8- تصویر سمت راست، تصویری واقعی است.

تصویر 9- هردوی این عکس ها ساخته هوش مصنوعی هستند.

تصویر 10- عکس سمت چپ، عکس واقعی است.

چطور حدس زدید؟ حتی اگر شانسی هم حدس زده باشید، احتمالا 50% انتخاب هایتان درست بوده. اگر برای تشخیص تصاویر واقعی سختی زیادی کشیدید، احساس ناامیدی نکنید؛ طبیعتا شما تنها نیستید. چرا که تصاویر فراوری شده به وسیله هوش مصنوعی، به ویژه تصاویری از چهره انسان ها، به شکل حیرت انگیزی دقیق هستند و تشخیص آنها به طرز عجیبی سخت شده است.

آن تصاویری که دیدید و به وسیله هوش مصنوعی ایجاد شده اند، به وسیله وب سایت ThisPersonDoesNotExist.com ساخته شده اند. هر زمان که این وب سایت را به روزرسانی کنید، یک تصویر تصادفی که به وسیله هوش مصنوعی ایجاد شده را به شما نشان می دهد و به شکل شگفت انگیزی تشخیص این چهره ها سرگرم کننده و درعین حال سخت است.

چهره های ساختگی چقدر واقعی هستند؟

همانطور که مشاهده کردید، این چهره های جعلی کاملا واقعی و متقاعد کننده هستند. آنقدری که بسیاری از متخصصان این رشته هم نگران چنین پدیده ای شده اند. در حالی که این چهره ها واقعا هیجان انگیزند ولی نگران کننده اینجاست که می توان از این چهره های جعلی، برای فریب دادن افراد استفاده کرد. با وجودی که مغز ما برای دریافت بسیاری از اطلاعات غیرصوتی از چهره افراد تکامل یافته، اما این امکان وجود دارد که در تشخیص واقعی بودن چهره های فراوری شده به وسیله هوش مصنوعی به دردسر بیفتیم.

شواهد علمی حکایت از آن دارد که بیشتر مردم در شناسایی این چهره های جعلی فراوری شده به وسیله هوش مصنوعی به مشکل برمی خورند. به عنوان مثال، مطالعه منتشر شده در سال 2022 در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences، آزمایشی مشابه اما بسیار گسترده تر از آنچه که شما انجام دادید، بود و در آن نشان داده شد که بیشتر مردم در تشخیص تصاویر چهره های واقعی و فیک به مشکل برمی خورند.

در آن موقع نیو ساینتیست در گزارشی به این نکته اشاره نمود که دو محقق به نام های سوفی نایتینگل و هانی فرید، مطالعه ای را با 315 شرکت کننده که از یک وب سایت انتخاب شده بودند انجام دادند. آنها از شرکت کنندگان خواستند تا بین 800 عکس که 400 تا واقعی و 400 تا ساختگی بودند، عکس های واقعی را تشخیص دهند. عکس ها به مجموعه ای 100 نفری از هریک از چهار گروه قومی سفید پوست، سیاه پوست، آسیای شرقی و جنوب آسیا تعلق داشت.

از یک گروه 176 نفری، تنها 48.2% افراد توانستند چهره های رایانه ای را به شکلی دقیق شناسایی کنند و گروه دیگر که متشکل از 219 شرکت کننده بود، بعد از پشت سرگذاشتن دوره آموزشی تشخیص چهره های فراوری شده به وسیله کامپیوتر، توانستند با دقت 59% چهره های ساختگی را تشخیص دهند.

نایتنیگل به این نکته اشاره نمود که تفاوت در مقدار دقت بین دو گروه ناچیز بوده است. در این آنالیز تعیین شد که تشخیص واقعی یا ساختگی بودن چهره های سفید بسیار سخت است؛ چرا که نرم افزار هوش مصنوعی برروی تعداد زیادی از چهره های سفید آموزش دیده و همین باعث شده تا در فراوری تصاویر ساختگی چهره های سفید پوست، بیش از هر قومیت دیگری دقیق عمل کند.

محققان درعین حال در مطالعه دیگری، مجموعه ای از چهره ها را در اختیار 223 شرکت کننده قرار داده و از آنها خواستند تا مقدار قابل اعتماد بودن چهره ها را در مقیاس یک تا هفت رتبه بندی کنند.

نتایج نشان داد که چهره های جعلی به طور میانه 8% قابل اعتمادتر از چهره های واقعی درنظر گرفته می شوند. طبق گفته نایتنیگل، چهره های جعلی بیشتر شبیه چهره های معمولی انسان هستند که مردم بیشتر به آنها اعتماد می کنند.

نحوه فراوری چهره های ساختگی و دردسرهای پیش رو

فراوری چهره های ساختگی شامل آموزش یک شبکه عصبی عمیق است؛ یک سیستم کامپیوتری که نحوه یادگیری مغز را تقلید می نماید.

این شبکه در حقیقت در معرض مجموعه ای بزرگ از داده هایی از چهره های واقعی قرار می گیرد تا شباهت ها و تفاوت های بین چهره افراد را درک کند. با استفاده از این داده ها، شبکه عصبی می تواند کپی هایی از این چهره ها را بسازد.

فرایند فراوری چهره های واقعی، شامل شبکه های متخاصم مولد یا به اختصار GAN است. اینها مثل دو شبکه عصبی عمیق هستند که با هم رقابت نموده و در همین مسیر، یک تصویر منحصر به فرد فراوری می کنند که ویژگی هایی مشابه با تصاویر آموزش دیده شده دارد.

• هوش مصنوعی گوگل آن طور که ما فکر می کنیم نیست!
• موشک های اسپیس ایکس آسمان را به هم ریختند

اگر به صورت سطحی به ماجرا نگاه کنید، هیچ خطر و دغدغه ای وجود ندارد. اما مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که از آنجا که تدریجا تشخیص تصاویر ساختگی از تصاویر واقعی سخت و غیرممکن می گردد، افراد ممکن است از این تصاویر برای فعالیت های شرورانه ای مثل انتقام گیری، سرقت هویت و یا کلاهبرداری های قدیمی و مهندسی اجتماعی استفاده کنند.

به عنوان مثال چند سال قبل، یک پروفایل جعلی در Linkedin، با یک عکس ساخته شده به وسیله کامپیوتر تکمیل شد و بعد از ارتباط با مقامات دولتی آمریکا و چندین فرد سرشناس در این پلتفرم، به شدت مورد توجه نهاده شد. کارشناسان ضدجاسوسی حالا ادعا می کنند که جاسوسان خارجی با بهره گیری از چنین تصاویر جعلی ای، دائما با پروفایل هایی ساختگی برای شناسایی اهداف بالقوه در شبکه های اجتماعی وارد عمل می شوند.

دیگر مشکل بزرگ اینجاست که این چهره های جعلی به شکلی فزاینده در فرهنگ روزمره ما رایج شده اند. در نتیجه، متخصصان این رشته باور دارند که می بایست بیشتر مراقب نحوه استفاده از آنها در بازاریابی، تبلیغات و رسانه های اجتماعی باشیم. به علاوه این تصاویر اغلب برای اهدافی مثل تبلیغات سیاسی، جاسوسی و جنگ اطلاعاتی که به قصد تضعیف نهادها انجام می شوند، مورد استفاده قرار می گیرند.

چه باید کرد؟

نایتینگل ادامه داد: ما به دستورالعمل های اخلاقی سختگیرانه تر و چارچوب های قانونی بیشتری احتیاج داریم؛ چرا که به ناچار افرادی هستند که از این تصاویر برای آسیب رسانی استفاده می کنند و این نگران کننده است.

او پیشنهاد کرد که متخصصان برای کاهش این خطرات، به تصاویرشان watermark اضافه نموده و آنها را به عنوان تصاویر جعلی علامت گذاری کنند. پیشنهاد دیگر، تقویت و اضافه کردن الگوریتم های پیشرفته تشخیصی در پلتفرم های رسانه های اجتماعی است. استفاده از تکنیک هایی مثل جستجوی معکوس عکس ها هم می تواند برای عموم جامعه موثر باشد.

افزایش استفاده از فناوری های هوش مصنوعی از جمله فراوری تصاویر GAN احتمالا در سال های آینده سرعت چشمگیری خواهد داشت. از همین رو افزایش آگاهی مردم در خصوص اینکه چقدر عملکرد مغز ما در تشخیص جعلی و یا واقعی بودن تصاویر ناامید کننده است، ضروری به نظر می رسد.

این در حالی است که احتمالا به زودی روش هایی فنی یا قانونی برای علامت گذاری تصاویر ساختگی توسعه خواهد یافت ولی احتمالا برای یک مدت زمان نامعلوم، این یک مسابقه تسلیحاتی خواهد بود و تا زمانی که ما در این نبرد پیروز نشده باشیم، باید این ضرب المثل را مدنظر داشت که: هرآنچه که می درخشد، طلا نیست.

منبع: interestingengineering