داستان معلمی که کیوی را ایرانی کرد! - باد صبا

به گزارش باد صبا، شاید جالب باشد بدانید کیوی در ابتدا یک میوه ناشناخته در ایران بوده است و به تدریج معروف شد. آیا میدانید کیوی برای کدام کشور است؟

باد صبا: کیوی که به انگور فرنگی چینی نیز شناخته می گردد، گیاه بومی جنوب چین و میوه ملی جمهوری خلق چین است. طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) در حال حاضر ایران پنجمین فراورینماینده کیوی در جهان است. چین با فراوری 50 درصد کیوی جهان، رتبه اول را به خود اختصاص داده است و نیوزلند، ایتالیا و یونان به ترتیب رتبه های دوم، سوم و چهارم جهان را دارند.

علت نامگذاری کیوی

به گزارش تابناک، نام این گیاه از نام گونه ای پرنده زیبا گرفته شده که در نیوزیلند پرنده ملی بود و در دهه شصت میلادی به این میوه داده شد (پرنده کیوی).

رتبه ایران در فراوری کیوی

طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) در حال حاضر ایران پنجمین فراورینماینده کیوی در جهان است. چین با فراوری 50 درصد کیوی جهان، رتبه اول را به خود اختصاص داده است و نیوزلند، ایتالیا و یونان به ترتیب رتبه های دوم، سوم و چهارم جهان را دارند.

ایران در بین صادرنمایندگان جهان

کشورمان از نظر صادرات بعد از ایتالیا، نیوزیلند، شیلی، بلژیک، یونان، هلند و فرانسه در رده هشتم جهان قرار گرفته است که رییس اتحادیه باغداران علت پایین بودن اندازه صادران کیوی را به نبود صنایع فرآوری و بسته بندی عنوان می نماید.

درخت کیوی در کجای ایران کشت میگردد؟

گفتیم کیوی از کدام کشور است. بیش از 8000 هکتار سطح زیر کشت کیوی در ایران است که با توجه به سازگاری درختان کیوی با اقلیم شمال کشور و بعلاوه بالا بودن اندازه برداشت این محصول باغات کیوی روز به روز در دو استان مازندران و گیلان روبه توسعه هستند و فراوری سالانه این میوه نیز روند افزایشی دارد.

فصل برداشت کیوی

کلیه فراورینمایندگان کیوی بایستی کیوی را با رسیدن بریکس یا قند میوه به حداقل 6/5 (شش و نیم) درصد برداشت نمایند. به طورکلی از نظر زمانی میانه اندازه قند میوه در نواحی مرکزی استان مازندران اوایل آبان و در نواحی غرب مازندران و شرق گیلان نیمه آبان، 6/5 درصد بوده و مناسب برداشت است.

تاریخچه ورود کیوی به ایران

دکتر محمدامین البرزی در سال 1347 تعداد یکصد اصله نهال کیوی از فرانسه وارد ایران کرد، اما وی اقدام گسترده ای جهت کاشت و فراوری این محصول انجام نداد.

محمدعبدالله محسنی، معلم جوانی بود که در سال 1362 در سفر به مازندران با البرزی آشنا شد و ایده توسعه و فراوری این میوه ناشناخته به ذهنش رسید. وی باغی به مساحت 10 هکتار در روستای فقیه آباد نشتارود تنکابن که به باغ البرزی معروف بود، اجاره کرد و همزمان شروع به مطالعه و ترجمه مقالات فرانسوی و نیوزلندی مرتبط با کاشت و پرورش کیوی کرد؛ محسنی در ادامه راه شغل معلمی را کنار گذاشت و با کوشش و پشتکار فراوان به فراوری کیوی در مازندران و گیلان مشغول شد.

کیوی، محصولی بود که ایرانیان شناختی از آن نداشتند و بسیاری بر این باور بودند که این میوه جنبه دارویی دارد؛ بنابراین توسعه پرورش و فراوری آن، ابتدا باید مردم با این محصول تازه آشنا می شدند. وی به مدت ده سال به معرفی و توسعه کیوی در منطقه مشغول بود و در سفرهای متعدد به شهرهای مختلف، کیوی را بین باغداران، میوه فروشی ها و مردم، حتی به صورت رایگان توزیع می کرد تا به تدریج برای مردم معرفی و ذائقه سازی گردد.

از دیگر اقداماتی که محسنی برای شناساندن و توسعه این میوه انجام داد، ملاقات و تبادل نظر با امام آدینه وقت تنکابن بود. محسنی درباره آینده درخشان و زمینه های صادراتی آن محصول به امام آدینه توضیحاتی ارائه داد و ایشان نیز در خطبه های خود مردم را به کاشت کیوی تشویق کرد.

کار مهم و ارزشمند دیگری که محسنی در راستای معرفی کیوی انجام داد، این بود که مقالاتی درباره پیشینه این میوه، راه های تکثیر و پرورش، مراحل و انواع کشت، شرایط کشت آن در سایر کشورها، کاربرد و خواص آن در نشریات و رسانه ها چاپ کرد و بعلاوه در اولین نمایشگاه کیوی ایران به باغداران مشاوره های رایگان نیز می داد.

در سال 1366 و 1367 مقالاتی با عنوان های کیوی، میوه منطقه ها گرم و مرطوب، مزه میوه کیوی بسیار مطبوع، شیرین و کمی ترش، نزدیک به توت فرنگی است، نهال کیوی از درختان اصیل مادر، آیا بازگشت سرمایه در کشت کیوی تا چه حد قابل تضمین است؟، 22 بهمن سال جاری از اولین و بزرگترین نمایشگاه کیوی ایران در 5 کیلومتری تنکابن تماشا کنید، کشت و پرورش کیوی در چین، راه های تکثیر و اصول پرورش درخت کیوی و… منتشر شد. در نهایت با کوشش های محمد عبدالله محسنی و سایر فراورینمایندگان، اوایل دهه 70 کیوی در سبد میوه خانوار جای گرفت.

همه چیز درباره کیوی و خاصیت های آن

کیوی میوه زیبایی است که از نظر اندازه، تقریبا قد یک تخم مرغ است! پوست کُرکدار کیوی دور ِ میوه سبز رنگ و با دانه های سیاه رنگش را گرفته و مرکزی نرم و سفید رنگ دارد. وقتی کیوی را پوست می گیرید، خیلی دوست داشتنی تر به نظر می رسد! این میوه طعمی ترش و شیرین دارد که خیلی ها عاشقش هستند.

ویتامین کیوی چیست؟

کیوی جدای از زیبایی و طعم منحصر بفردش، فواید زیادی برای سلامتی دارد؛ منبع خوبی از ویتامین C (اسید اسکوربیک) بوده و مقادیر قابل توجهی ویتامین A، E و K دارد. محتوای معدنی کیوی شامل پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر می گردد.

تمام این مواد مغذی مهم در کیوی را به فیبری که دارد اضافه کنید! کیوی هم کم کربوهیدرات است و هم کم کالری. کیوی در همه جای جهان وجود دارد و شما می توانید آن را به تنهایی یا در اسموتی مصرف کنید. حتی می توانید کیوی را به سالادتان اضافه کنید.

1. یاری به تسکین علائم آسم: کیوی می تواند به تسکین علائم آسم یاری کند، علائمی مانند سرفه و خس خس سینه. ویتامین C و آنتی اکسیدان های کیوی به درمان آسم یاری می نمایند.

2. یاری به گوارش: افرادی که مسائل گوارشی دارند باید بیشتر کیوی بخورند. این میوه حاوی اندازه زیادی فیبر غذایی است که برای گوارش مفید است.

3. کنترل قند خون: افرادی که دیابت نوع اول یا دوم دارند هم می توانند کیوی بخورند. شاخص گلیسمی کیوی از 47 تا 58 است، بنابراین قند خون تان را چندان بالا نمی برد.

4. یاری به خواب بهتر: آن هایی که نمی توانند از یک خواب عمیق و با کیفیت بهره ببرند، می توانند با خوردن کیوی این مشکل را حل نمایند.

5. تقویت سلامت قلب و عروق: کیوی سرشار از ویتامین C و E، پلی فنول ها و پتاسیم است.

6. تقویت سیستم ایمنی: ویتامین C فراوان موجود در کیوی می تواند سیستم ایمنی تان را تقویت کند.

7. تقویت بینایی: کیوی برای بینایی نیز مفید است، زیرا دارای ترکیباتی به نام لوتئین و زیاکسانتین است که برای بینایی سودمندند.

8. مبارزه با آکنه: کیوی به علت ویژگی های ضد التهابی که دارد برای مبارزه با آکنه مفید است و علائمی، چون درد و التهاب آکنه را تسکین می دهد.

9. جوانسازی پوست: کیوی به این علت که سرشار از ویتامین C است، برای پوست بسیار عالی است.

10. درمان ترک لب ها: کیوی می تواند لب های خشک و ترک خورده را به خوبی لایه برداری کند و سلول های مرده پوست را از آن بردارد.

انواع کیوی

جالب است بدانید کیوی فقط یک نوع نیست و انواع مختلفی دارد.

کیوی هایوارد

کیوی هایوارد یکی از محبوب ترین گونه های کیوی است که عمری طولانی دارد. ارتفاع درخت این نوع کیوی به حدود 9 متر می رسد و در دسته گیاه با ساختار قوی قرار می گیرد. گیاهن ماده برای گرده افشانی به گیاه نر احتیاج دارد. میوه کیوی هایوارد پوششی قهوه ای کرکی دارد که در زمان رسیدن میوه بسیار شیرین است.

برداشت میوه کیوی هایوارد به طور عمده از ماه خرداد و تیر شروع می گردد و تا زمستان ادامه دارد. کیوی هایوارد به یک دوره بدون یخبندان در حدود 225 تا 240 روز احتیاج دارد تا به میوه دهی برسد. گیاه کیوی می تواند اندازهی یخبندان را تحمل کند اگر چه شاخه های جوان و میوه ها بسیار حساس هستند. گیاه کیوی هایوارد در بعضی منطقه ها احتیاج به محافظت در برابر باد شدید و آفتاب گرم تابستان دارد. این گیاه برای رشد خود احتیاج به آب کافی و سایه تابستانی دارد.

کیوی سبز

کیوی سبز را در تمام طول سال می توانید در فروشگاه میوه و سبزیجات پیدا کنید. به بیان دیگر در دسترس ترین نوع کیوی همین کیوی سبز است. این میوه به نسبت هر میوه دیگری فواید تغذیه ای فراوانی دارد بعلاوه سرشار از ویتامین C و فیبر و پتاسیم است. کیوی سبز ٖآبدار و شیرین است و به مانند دیگر گونه های کیوی پوست قهوه ای کرک دار است. تمام قسمت های کیوی حتی پوست آن را می توانید بخورید، زیرا سرشار از مواد معدنی و مغذی است.

کیوی زرد یا کیوی طلایی

کیوی زرد یا کیوی طلایی یکی دیگر از گونه های محبوب کیوی است. این نوع کیوی طعمی شیرین تر از کیوی سبز دارد و به نسبت کوچکتر است. پوست بیرونی کیوی زرد نازک است و کرک های کمتری دارد. این میوه در منطقه ها گرمسیر پرورش داده می گردد و بیشتر از سایر میوه ها در برابر سرما مقاوم است.

نیوزلند اولین کشوری بود که اقدام به پرورش کیوی طلایی کرد. هم اکنون ایران به عنوان یکی از بزرگترین فراوری نمایندگان این میوه است. برترین مکان برای کاشت این میوه در ایران شهر چوبر تالش در شمال ایران است، اما به تازگی در بیشتر نقاط شمال کشور اقدام به کاشت و پرورش کیوی طلایی می نمایند.

کیوی تو سرخ

کیوی تو سرخ به مانند دیگر گونه های کیوی اصالتا متعلق به چین است. بخش داخلی این نوع کیوی به رنگ قرمز است و طعمی شیرین و نرم دارد. اندازه این نوع کیوی از دیگر گونه های کیوی کوچکتر است و پوستی بسیار نازک دارد. کیوی تو سرخ فیبر بالایی دارد و سرشار از پروتئین است.

تفاوت قابل توجهی که کیوی تو سرخ با کیوی زرد و سبز دارد در اندازه کالری موجود در آن است. این کیوی کالری بسیار کمتری نسبت به دیگر گونه های کیوی دارد.

یکی از نگرانی های مصرف نمایندگان این نوع میوه اصلاح ژنتیکی بودن آن به علت رنگ قرمز است که و باید در جواب گفت که این میوه هیچ گونه اصلاح ژنتیکی در ارتباط با آن انجام نشده و این نوع کیوی از گونه های نادر و منحصر به فرد این میوه است.