به اعتقاد یکی از اساتید هاروارد، Oumuamua متعلق به یک تمدن پیشرفته فرازمینی بوده است - باد صبا

به گزارش باد صبا، اوایل آبان ماه سال 96 شیء عجیب با ظاهر استوانه ای شکل وارد منظومه شمسی شد.

به گزارش باد صبا به نقل از دیجیاتو، یکی از اساتید دانشگاه هاروارد می گوید شیء مرموز و استوانه ای شکلی که سه سال قبل وارد منظومه شمسی شد، نوعی فناوری متعلق به فرازمینی ها بوده است.

اوی لوب (Avi Loeb)، رییس دپارتمان نجوم دانشگاه هاروارد معتقد است اولین نشانه ای که بشر از تمدن های فرازمینی مشاهده خواهد نمود بشقاب پرنده یا فضاپیما نیست، بلکه زباله های فضایی به جای مانده از آنهاست. به گفته او شیء عجیبی که سه سال قبل وارد منظومه شمسی شد احتمالاً قطعه ای از فناوری فرازمینی ها بوده است.

اوایل آبان ماه سال 96 شیء عجیب با ظاهر استوانه ای شکل وارد منظومه شمسی شد. این شیء Oumuamua (به معنی دیده بان در زبان هاوایی) نام گرفت و از سمت ستاره ای به نام Vega می آمد. ستاره Vega یا آلفا شلیاق پنجمین ستاره پرنور آسمان شب است و 25 سال نوری از ما فاصله دارد که در ابعاد کیهانی بسیار ناچیز است.

Oumuamua در تاریخ 7 اکتبر 2017 (15 مهر) با سرعتی در حدود 94 هزار و 790 کیلومتر بر ساعت از نزدیکی زمین عبور کرد و به سرعت به طرف صورت فلکی پگاسوس (اسب بالدار) حرکت کرد. این شیء حدوداً 100 یارد (تقریباً 92 متر) طول داشت و شبیه سیگار بود.

ستاره شناسان پس از مطالعه جهت حرکت Oumuamua به آن لقب اولین شیء بین ستاره ای که وارد منظومه شمسی شده را دادند. به گفته محققان این شیء به دام نیروی گرانش خورشید نیفتاده بود؛ نکته ای که نشان می داد قصد خارج شدن از منظومه شمسی را دارد.

محققان در ابتدا تصور کردند Oumuamua یک دنباله دار است، اما لوب پس از مطالعات گسترده می گوید این شیء احتمالاً نوعی فناوری از کار افتاده متعلق به یک تمدن فرازمینی هوشمند است. یکی از نشانه هایی که سبب شده او چنین نتیجه ای بگیرد ظاهر عجیب Oumuamua است؛ طول این شیء 5 تا 10 برابر بیشتر از عرض آن است و محققان هرگز شیء دیگری با این شمایل را در فضا شناسایی نکرده اند.

محقق یاد شده به درخشش Oumuamua هم اشاره می نماید که دستکم 10 برابر بیشتر از سیارک های سنگی یا دنباله دارهاست. اما نشانه ای که باعث شد تا لوب به تعلق داشتن Oumuamua به تمدن های فرازمینی اطمینان پیدا کند، جهت حرکت آن بود. به گفته او زمانی که یک شیء به خورشید نزدیک می گردد، سرعتش به خاطر نیروی گرانش خورشید به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته و پس از عبور از کنار خورشید افت پیدا می نماید. اما Oumuamua چنین خاصیتی نداشت و در ابتدا سرعتش کمی زیاد شد و سپس سرعت دور شدنش از خورشید به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد.

لوب معتقد است Oumuamua نیروی مرموز دیگری داشته که در کنار نیروی گرانش خورشید بر جهت حرکت آن تأثیر می گذاشته است. او و همکارانش همچنین می گویند Oumuamua شکل استوانه ای نداشته، بلکه ظاهری دیسک شکل با ضخامت کمتر از یک میلیمتر با خاصیتی شبیه بادبان های خورشیدی داشته است، به همین دلیل با دور شدن از خورشید سرعتش به جای کم شدن بیشتر شده است.