اسپایدرمن 2 به خوبی نشان می دهد که چه چیزی یک بازی ابرقهرمانی را عالی می کند - باد صبا

به گزارش باد صبا، خوب یا بد، ما در عصری طلایی برای بازی های فانتزی زندگی می کنیم. آثار مدرن متعددی در ژانر های مختلف برای برآوردن خواسته های خاص ما وجود دارد. آن ها معمولا می خواهند که بازیکن بدون نیاز به غلبه بر بسیاری از موانع واقعی، احساس خدایی کردن را داشته باشند. آثاری مانند بازی های سبک سولزبورن عملا برای مقابله با چنین مفاهیمی وجود دارند، اما چنین بازی هایی هنوز هم استثنا هستند.

در هر صورت اینکه شما این موضوع را یک چیز خوب یا بد در نظر بگیرید، بستگی به ترجیحات شخصی شما دارد و اینکه بازی ها چقدر خوب کاری را که می خواهند انجام دهند، پیاده سازی می کنند. با این حال، محبوبیت آن بازی ها مشکلاتی را برای بسیاری از بازی های ابرقهرمانی مدرن ایجاد کرده است. تازگی ظاهری بازی در نقش یک ابرقهرمان دی سی یا مارول، در زمانی که بسیاری از بازی های دیگر به شما اجازه می دهند به عنوان یک نوع خدای متحرک بازی کنید، اغلب کم شده است و فقط بهترین بازی های ابرقهرمانی توانسته اند با موفقیت استدلال کنند که چرا باید به جای شخصیت های دیگر، به عنوان ابرقهرمان آن ها بازی کنید.

این بزرگترین دلیلی است که اسپایدرمن 2 به همان مقدار خاص است. در زمانی که بسیاری از بازی ها می خواهند شما حسی مانند یک سوپرمن را داشته باشید، این بازی می خواهد شما مانند مرد عنکبوتی باشید. این یک تمایز به ظاهر جزئی است که در نهایت باعث ایجاد تفاوت می گردد. از نظر روایی، اسپایدرمن 2 درست از جایی شروع می گردد که نسخه اول و نسخه مایلز مورالز تمام شده اند. پیتر پارکر در تلاش است تا نوعی زندگی شخصی را کنار زندگی ابرقهرمانی اش بگذارد و در عین حال به مایلز مورالس جوان در راه قهرمان شدن به عنوان وظیفه ای که او احساس می کند به طور فزاینده ای برای آن صلاحیت ندارد، راهنمایی کند. در همین حال، مایلز شروع به قدردانی از روش های متعددی می کند که مرد عنکبوتی می تواند بر جنبه های دیگر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد.

در حالی که این دو در آزمایش ها، مسئولیت ها و فرصت هایی که با موقعیت هایشان پیش می آیند، سروکله می زنند، ورود افراد شرور تازه و دوستان قدیمی، مجموعه ای از آچار ها را به جان دستگاهی می اندازد که در وهله اول با ظرفیت کامل کار نمی کرد. تمام عناصر اسپایدرمن 2 طوری طراحی شده اند که به شما احساس بودن در قالب مرد عنکبوتی را بدهند. اگر بازی های قبلی اینسامنیاک گیمز از این شخصیت را بازی کرده باشید، مورد ذکر شده شوکه کننده نخواهد بود. این بازی ها به دلیل کیفیت مکانیک ها، انیمیشن ها و هر عنصر دیگری که برای القای حس مرد عنکبوتی طراحی شده اند و در عین حال یک ماجراجویی سینمایی تازه و مجذوب کننده را ارائه می کنند، به موفقیت های هنری و تجاری گسترده ای دست یافتند.

با توجه به چیزی که آن ها از مرد عنکبوتی ساختند، تعداد کمی انتظار داشتند که تیم مرد عنکبوتی 2 به سادگی نتواند از جایی که بازی اول را ترک کرده است ادامه دهد. یک انتظار اولیه وجود داشت که اسپایدرمن 2 عظمت بیشتری را ارائه دهد و راه های بیشتری برای بهره بردن از اسپایدرمن نشان دهد. با این حال اسپایدرمن 2 واقعا در مورد آن احساس خاصی است که سایر رسانه های ابرقهرمانی و سایر بازی های فانتزی قدرتمند یا نمی توانند ارائه دهند یا به سادگی آن را ارائه نمی دهند.

احساسی که به آن اشاره شده این است که نه تنها مرد عنکبوتی، بلکه مایلز و پیتر بودن نیز ممکن است احساسات جداگانه ای به نظر برسند اما اساسا اینطور نیستند. زمانی که در پی قبض وام مسکنی می شد که پیتر و ام جی نمی توانند از عهده آن برآیند، همان حسی از قوی بودن را دارید که وقتی با مایلز در کوئینز به دشمنان مشت می زنیم. این تعادل همیشه بزرگترین بخش از چیزی است که اسپایدرمن را به عنوان یک ابرقهرمان خاص می کند. در حالی که این دوگانگی در بازی های قبلی مرد عنکبوتی وجود داشت، کیفیت داستان، شخصیت های مرد عنکبوتی 2 و لحظه های کوچک و جزئیات جهان به سادگی آن را بهتر از آثار قبلی می کند.

اسپایدرمن 2 هرگز به ما اجازه نمی دهد که بار سنگین مرد عنکبوتی بودن را فراموش کنیم. هر بار که در شهر تاب می خورید و هجوم آدرنالین ناشی از آن را تجربه می کنید، به نوعی همیشه به شما یادآوری می گردد که یا از یک مشکل فرار می کنید یا به سمت مشکل دیگری می روید و یا به سادگی به خودتان اجازه می دهید که برای یک لحظه هم که شده فراتر از آن ها بروید. این بازی به شدت به رابطه بین قدرت و مسئولیت می پردازد که باید برای هر کسی که قلب صافی دارد، تکان دهنده باشد. اسپایدرمن 2 نه تنها به طور مداوم به آن بیانیه از طریق لحظات روایی داستانش باز می گردد، بلکه از طریق گیم پلی نیز به آن می پردازد.

از طرفی حس بودن در قالب مرد عنکبوتی بودن یک مورد اعتیادآور دارد که به زودی به بخش بزرگتری از داستان و روایت بازی تبدیل می گردد. از این گذشته، اکثریت قریب به اتفاق بازیکنان به این امید که بتوانند خانه پیتر را تمیز کنند یا با دوست تازه مادر مایلز شام بخورند، بازی مرد عنکبوتی را نمی خرند. آن ها یک بازی با موضوع مرد عنکبوتی می خرند تا بتوانند در شهر بچرخند و شاید با مشت به صورت یکی از آن شرور های بزرگ بکوبند. اسپایدرمن 2 به این ایده متمایل است که مایلز و پیتر اغلب همین احساس را دارند.

بسیاری از ما از زمانی که در حالی که صدا های مبهم تار زدن را به زبان می آوردیم و بین مبلمان می پریدیم، آرزوی مرد عنکبوتی بودن را داشتیم. هیچ یک از ما آرزو نداشتیم که بزرگسالی باشیم که برای یافتن شغل، پول درآوردن و حفظ افرادی که همیشه بیشترین لذت را در زندگی به ما می دهند، در زندگی خود تلاش می کند. در مرد عنکبوتی، بسیاری از ما شخصیتی پیدا کردیم که به طور کامل نشان دهنده مبارزات و لذت های بی حد و حصر با مسئولیت های بی نهایت است. در بهترین حالت، اسپایدرمن 2 به شما این امکان را می دهد که مانند مرد عنکبوتی متفاوت از هر اثر دیگری از این شخصیت بازی کنید. این به معنای چرخش در سراسر نیویورک است، اما همچنین به معنای احساس تحمل درد های ضروری شکست و درگیری هایی است که وقتی سعی می کنید همه چیز را داشته باشید، بدون از دست دادن بخشی اساسی از خود در این فرآیند، ایجاد می گردد.

هرچند درد مرد عنکبوتی بودن همیشه بخشی از چیزی است که آن شخصیت را بسیار خاص کرده است و بهترین داستان های مرد عنکبوتی همیشه از این جنبه از شخصیت استفاده کرده اند. بسیاری از بازی های مرد عنکبوتی، حتی بهترین ها، در نهایت همان قدرت فانتزی اولیه را ارائه کرده اند که بسیاری از بازی های مدرن دیگر ارائه می کنند. اسپایدرمن 2 نیز آن را به بهترین شکل ارائه می کند، بدون اینکه فراموش کند مسئولیت ها و لحظات انسانی که آن بازی های دیگر به عنوان لحظات نه چندان ارزشمندی در نظر می گیرند، در واقع چیز هایی هستند که ماجراجویی مرد عنکبوتی را در وهله اول به یک ماجراجویی خاص این شخصیت تبدیل می کنند.

در واقع بازی های ابرقهرمانی نباید فقط به شما اجازه دهند به عنوان یک قهرمان قدرتمند مانند شخصیت های دیگر بازی های ویدیویی بازی کنید. آن ها باید یک شخصیت و همه چیز هایی که با آن ها همراه است را به تصویر بکشند. این معیار است که بهترین داستان های ابرقهرمانی و بازی های این سبک را در طول سال ها ارتقا داده است. برای سال ها، آثار سری آرکام تنها بازی های ابرقهرمانی ای بودند که به شکلی عمیق از این موضوع استفاده می کردند در حال حاضر، اسپایدرمن 2 نه تنها همین کار را می کند، بلکه احتمالا آن را بهتر از هر بازی دیگری انجام دهد.

منبع: Den of Geek