کشف معجزه آسای یک داروی باستانی که علم پزشکی را در حیرت فرو برد! - باد صبا

به گزارش باد صبا، کشف راه درمان زخم به روش باستانی

اگر بخواهیم در زمینه علم پزشکی و راه های درمانی پزشکان باستانی چیزی بگوییم، این است که روند پیدا کردن درمان هر مشکل و مریضی که در هر دورانی از زندگی تاریخی انسان ها به وجود آمده است، قطعا یک قدم موثر بوده و بانی رسیدن انسان و علم پزشکی به صندلی امروزی است. در مراحل این روند بی شک حتی اشتباهات پزشکی و آزمون و خطاها هم گنجانده می شوند اما امروز ما می خواهیم به سراغ بخشی از این علم برویم که دانشمندان توانسته اند با بازسازی روش های آن، زخم ها و مسائل خطرناک پوستی را حل نمایند! اگر بخواهیم این جمله را راحت تر بگوییم می گردد، دانشمندان پیروز شده اند تا در نتیجه تحقیقاتشان، به کشف راه درمان زخم به روش باستانی نائل آیند. پیشنهاد می کنیم که در ادامه با ما در خبرنگاران همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، ابعاد مختلف این کشف پزشکی باستانی را آنالیز نماییم.

در پزشکی، پدیده زخم به این صورت تعریف می گردد: زخـم یا جراحت در علم نوین پزشکی، آسیبی است که در آن پوست انسان خراشیده، پاره، بریده، سوراخ و یا دریده می گردد. البته عوامل دیگری نیز در به وجود آمدن زخم موثر هستند. به طور مثال؛ زخم به علت وجود یک تروما که کبودی زیر پوست است نیز به وجود می آید.

تروما در واقع ضایعه ای پوستی است که در اثر خراشیدگی و یا کوفتگی به وجود می آید و به این گونه است که با وجود این که پوست سالم مانده است اما در زیر آن آثاری همچون قرمزی یا کبودی نیز دیده می گردد و به همین خاطر در دسته زخم ها قرار می گیرد. به صورتی ساده تر، جداسازی اتصال بین سلولی بخشی از پوست یا گوشت بدن را زخم می گویند.

جراحت پوستی به دو نوع بسته و باز تقسیم می گردد که عبارتند از: بریدگی یا پارگی پوست برای جراحت های باز و کوفتگی ها را می توان برای جراحت های بسته مثال زد.

با این حال طبیبان و علمای مصری در زمان باستان به حدی از دانش رسیده بودند که، کشف راه درمان زخم به روش باستانی رسیده بودند.

حالا که کمی از نگاه علمی با پدیده زخم آشنا شدید، باید به شما بگوییم که گروهی از دانشمندان در دانشگاه آریزونا پیروز شده اند تا با استفاده از روشی باستانی باکتری های زخم افراد را که باعث می گردد زخم عفونی گردد را از بین ببرند. در واقع آن ها با یاری از فناوری مصری ها، کشف راه درمان زخم به روش باستانی به این مهم دست یافته بوده اند!

ستون علمی نشریه معتبر فیوچریتی (Futurity)، در این زمینه گزارش مفصلی را منتشر نموده است که در آن به بیان ابعاد مختلف این کشف پرداخته است فیوچریتی می نویسد که: خاک رس استفاده های بسیار زیادی برای ما دارد که از انواع آن ها می توانیم به: سفالگری، خاک زمین تنیس و حتی به عنوان ماسک برای ترمیم پوست صورت و تقویت مو اشاره کنیم. حال دانشمندان به تازگی متوجه شده اند که این ماده جادویی به جز این کاربردها، یک کاربرد دیگر نیز دارد که از آن می توان برای درمان زخم های بدن انسان ها استفاده کرد.

محققان دانشگاه آریزونا به این نتیجه دست یافته اند که از خاک رس آبی برای کشتن باکتری های زخم ها نیز می توان استفاده نمود. با توجه به گزارش های منتشر شده، نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهند که این نوع خاک رس حتی باکتری هایی که در برابر دیگر روش های درمانی مقاوم هستند را نیز از بین می برد.

البته از خاک رس آبی به طور گسترده ای در لوازم آرایشی استفاده می نمایند و به خاطر همین هم از دیرباز تاکنون از این خاک در معروف است. ترکیب خاک رس آبی شامل عناصر کمیابی مانند کلسیم، آهن، آلومینیوم، منیزیم، تیتانیوم و سیلیکون است.

حال دانشمندان علوم پزشکی و محققان باستان شناسی به اتفاق یکدیگر در طی آزمایشات خود به این نتیجه رسیده اند که خاک رس آبی قادر به از بین بردن چند نوع باکتری از جمله ای کُلای است که در زخم ها معمولا به وجود می آیند و اغلب منجر به عفونت و التهاب زخم ها می شوند. در تحقیقات تعیین شد که این خاک رس حتی می تواند باکتری های زیست لایه یا همان ای کلای ها را از بین ببرد.

نکته جالب این کشف پزشکی این است که خاک رس آبی تنها برای استفاده آرایشی مورد استفاده نبوده بلکه این ماده از زمان های گذشته و دور همچون دوران باستان توسط پزشکان باستانی همچون ادیسه، پزشک معروف مصری ها برای استفاده های پزشکی و مخصوصا ضد عفونی نماینده زخم ها و جراحات بدخیم مورد استفاده بوده است. البته پزشک ها در دوران باستان از این خاک بیشتر به عنوان یک ضدعفونی نماینده از این ماده استفاده می نموده اند.

حال سهمگین ترین میکروبی که بر روی یک زخم می تواند وجود داشته باشد، زیست لایه ها هستند که از نظر ساخت سلولی، همچون اجتماعی از زیست لایه های سلول های میکروارگانیسمی عمل می نمایند که در واقع همگی آن ها به یک سطح متصل شده اند و به این صورت کشتن و از بین بردن لایه آن ها بر روی زخم، بسیار سخت است.

زیست لایه ها اغلب موارد در دو سوم عفونت هایی که ناشی از وجود زخم بر روی پوست انسان ها هستند، دیده می شوند. حال دانشمندان اعلام نموده اند که با کشف راه درمان زخم به روش باستانی می توانند دنیا پزشکی را متحول سازند بلکه یک گام دیگر به پیروزیت در راه رسیدن به پیروزیت در زمینه پیشرفت های پزشکی نائل آیند.

البته یکی از دلایلی که این کشف راه درمان زخم به روش باستانی بسیار مورد اقبال قرار گرفته است که در سال 2016 میلادی، سازمان ملل متحد اعلام نمود که مقاومت باکتری ها در برابر داروهای موجود در بازار فعلی در سطح دنیا، به عنوان یک بحران در سطح بسیار کلان دنیای مشکل ساز شده است.

استفاده از خاک رس آبی آن به هم به روش سنتی، تنها راهی نبود که دانشمندان برای مبارزه با این مشکل از آن استفاده کردند اما در حال حاضر یافته های اخیر درباره خاک رس آبی و توانایی آن در کشتن باکتری هایی که بسیار در برابر داروهای متداول و موجود در دنیا مقاوم شده اند و واکنش های منفی آن ها نسبت به درمان های موجود زیاد شده است، می تواند با استفاده از یک راه چاره باستانی، به حل این بحران دنیای که ممکن است یکی از مشکل های بزرگ بشری گردد، یاری نماید.

زخم چیست؟

به صورت تخصصی تر ضروری است پس از کشف راه های باستانی درمان زخم در مصر باستان، پدیده ای به نام زخم را تخصصی تر آنالیز نماییم. زخـم یا جراحت در دانش پزشکی، آسیبی است که در آن پوست خراشیده، پاره، بریده، سوراخ یا دریده گردد و یا به علت یک تروما با این که پوست سالم مانده ولی در زیر آن آثار قرمزی یا کبودی دیده شو، به آن زخم گفته می گردد. به شکلی مختصرتر، جداسازی اتصال بین سلولی بخشی از پوست یا گوشت بدن را زخم می گویند. جراحت به دو نوع بسته و باز تقسیم می گردد. بریدگی یا پارگی پوست از جمله جراحت های باز و کوفتگی ها از جمله جراحت های بسته می باشند. در سیستم طبقه بندی جراحت مصوب صلیب سرخ دنیای نوع زخم و جراحت به گروه ها و انواع مختلف تقسیم می گردد.

مراحل بهبود زخم چه در زمینه کشف راه درمان زخم به روش باستانی و چه به صورت عادی عبارتند از:

• مرحله هموستاز یا انعقادی: اولین مرحله پاسخ بدن به دنبال ایجاد پارگی در پوست، خون ریزی می باشد. سپس فعالیت پلاکت ها آغاز شده که موجب بند آمدن خون ریزی می شوند. به دنبال خون ریزی در محل آسیب دیدگی، انقباض عروقی ، آزاد شدن هیستامین و آدنوزین تری فسفات مشاهده می گردد. پلاکت ها در این مرحله ، فرایند انعقاد خون را آغاز نموده و با ایجاد لایه ای از فیبرین، موجب پوشاندن سطح زخم می شوند.
• مرحله تکثیر: بافت جوانه ای شکل می گیرد.
• مرحله بلوغ : بافت جوشگاه در این مرحله پدید می آید.

منبع: history.com