محمدیان: با نسخه کمیته پزشکی وقت فدراسیون کشتی یک روز هم از محرومیتم کم نشد، 4 سال مثل یک ملی پوش زندگی کردم - باد صبا

به گزارش باد صبا، دارنده مدال برنز کشتی آزاد دنیا گفت: موضوع نسخه پزشک برای زانوی مصدوم با توصیه رئیس کمیته پزشکی فدراسیون وقت انجام شد درحالیکه چنین چیزی مطرح نبود و حتی یک روز هم از محرومیتم کم نکرد.

به گزارش باد صبا، محمدحسین محمدیان که میهمان برنامه دایره طلایی بود در ابتدای صحبت هایش گفت: هدف هر ورزشکاری کسب مدال در المپیک است و من هم به دنبال کسب خوش رنگ ترین مدال هستم.

وی در پاسخ به این سوال که تعویق المپیک به جراحی علیرضا کریمی و بازگشت او به جمع مدعیان 97 کیلوگرم منجر شد و حالا شانس کدام مدعی این وزن برای حضور در توکیو بیشتر است، توضیح داد: به نظرم باید تعویق المپیک را به فال نیک گرفت. حالا یک سال بیشتر وقت دارم که پخته تر شوم. علیرضا کریمی هم تا آن وقت می رسد و انتخابی خوبی در وزن 97 کیلوگرم برگزار خواهد شد. تا کشتی گیر خوبی که لایقش هست انتخاب گردد. حتما این انتخابی ها یاری می نماید که بهترین نفر صاحب دوبنده تیم ملی گردد و و یک مدال خوشرنگ در این وزن داشته باشیم.

مدعی وزن 97 کیلوگرم کشتی آزاد که کایل اسنایدر آمریکایی را در تورنمنت پلیکونه ایتالیا شکست داد، در خصوص اینکه چقدر به طلای المپیک فکر می نماید، توضیح داد: قطعا فقط به همین فکر می کنم. من با یاری کادرفنی توانستم نتیجه خوبی در ایتالیا بگیرم اما آن، یک تورنمنت بود و باید فراموشش گردد. این بردها در مسابقات رسمی شیرین تر است و باید در رقابت های جهانی و المپیک شکل بگیرد. من همه تلاشم که نتیجه اصلی در المپیک رقم بخورد.

وی در واکنش به پخش صحبت های پدرش درمورد محرومیت 4 ساله محمدحسین از شرکت در مسابقات رسمی، درخصوص اتفاقی که سال ها پیش برایش رخ داد، اعلام کرد: من خیلی جاها گفتم، دوپینگی که از من گرفته شد، خارج از مسابقه بود و هیچ اجباری نبود که تست دهم. من از خودم مطمئن بودم که تست دادم. طبق قانون وادا یک ورزشکار سه بار می تواند تست ندهد اما من به عنوان اولین نفر تست دادم. از چند روز قبل هم به من گفته بودند که نمایندگان وادا به اردو می آیند و تست می گیرند. من آگاهی داشتم که آنها می آیند. چند روز بعد از تست، تماس دریافتد و گفتند چه ماده ممنوعه مصرف کردی، درحالیکه چیزی استفاده ننموده بودم. رئیس فدراسیون پزشکی وقت، گفت به شهرم بروم و نامه ای فرمالیته بیاورم که به خاطر درد زانویم، دارو مصرف نموده ام. بعد همه مردم می پرسیدند که چه آمپولی مصرف کردی. من هم به شهرم رفتم که نسخه بیاروم اما برعکس شد و با آن نسخه یک روز هم کم نشد. 4 سال و یک روز گذشت و بعد از آن اجازه کشتی دریافت گرفتم. موضوع زانوی مصدوم با توصیه رئیس کمیته پزشکی فدراسیون بود درحالیکه چنین چیزی نبود و نتیجه هم نداد.

محمدیان ادامه داد: اگر امروز اینجا هستم و این چند مسابقه ای که رفتم و نتیجه گرفتم برای این بود که بی گناهی ام را اثبات کنم. اینکه مرا 4 سال خانه نشین کردند. در آن مدت، هر روز به این فکر می کردم که محرومیت زودتر تمام گردد و خودم را نشان دهم. مثل تمام قهرمانان غذا می خوردم، می خوابیدم، زندگی می کردم و فقط مسابقه نمی دادم. خودم را در اردوی تیم ملی می دیدم چون می خواستم برگردم. در مسابقات جهانی خودم را جلوی حریفان می گذاشتم و در المپیک می دیدم.

فرزند عسگری محمدیان رشید سعدالله یف روس را بهترین کشتی گیر خارجی 97 کیلوگرم مطرح نمود و گفت: ان شاءالله می روم که او را ببرم.

محمدیان، بووایسا سایتی اف روس را الگویش دانست و تاکید نمود که در بین تیم های فوتبال خارجی هوادار بارسلوناست.

او که شاگرد اسماعیل دنگسرکی بوده، تاکید نمود که برای تمرین از ساری خارج شده و با حسن یزدانی، کامران قاسمپور و امیرحسین زارع تمرین می نماید. وی همچنین در خصوص شرایط امکانات شهرش در زمینه کشتی گفت: در ساری واقعا به لحاظ امکانات ضعیف هستیم. سالنی که من در آن تمرین می کنم و قبلتر از من هم قهرمانان بزرگی چون پدرم، مجید ترکان، مراد محمدی و خیلی از قهرمانان دیگر در آن تمرین می کردند، سالن بسیار کوچکی است که فقط تشک کشتی دارد. اینهمه صحبت می گردد، اما امیدوارم رسیدگی گردد و سالنی در حد ساری و سایر شهرها ساخته گردد. در ساری فقط با یک تخته تشک تمرین می نمایند. امیدوارم مسئولان ورزش رسیدگی نمایند.

محمدحسین محمدیان در خصوص احتیاج کشتی گیران به حضور در اردوی تیم ملی توضیح داد: چند اردوی خوب را باید پشت سر بگذاریم تا به آمادگی نسبی برسیم. هر چقدر هم تمرین کشتی کنیم بدن به بدن خوردن با حریفان مختلف بیشتر به ما یاری می نماید و حتما باید چند اردو را پشت سر بگذاریم.

مدعی وزن 97 کیلوگرم کشتی آزاد در انتها ضمن تشکر از تمام کسانی که در مدت محرومیتش به حفظ انگیزه هایش یاری کردند، تاکید نمود: دست پدر و مادرم را می بوسم که در این چند ساله خیلی به من یاری کردند. از تمام کسانی که خالصانه کنارم ایستادند سپاسگزارم. من همواره سعی کردم راه درست را بروم. اینطور فکر نکردم که 4 سال محرومم و حالا دو سال استراحت کنم و دو سال کشتی تمرین کنم. در این مدت بیشتر از دو سه هفته تمرین را رها نکردم. 6 ماه تمرین و چند هفته استراحت مثل بقیه کشتی گیران در برنامه ام بود. امیدوارم این اتفاق برای هیچ کسی رخ ندهد اما اگر ناخواسته رخ داد صبر اوج احترام به حکمت خداست، من صبر کردم و امیدوارم خدا آن را ببیند.