درگیری در حزب سوسیال دموکرات قرقیزستان در حال افزایش است - باد صبا

به گزارش باد صبا، نقدها الماس بیک آتامبایف از سیاست های سورنبای جین بیک اوف از زمان تصدی ریاست جمهوری و عدم علاقه جین بیک به پذیرش انتقاد رئیس جمهور سابق و جاه طلبی های سیاسی وی ممکن است موجب ایجاد تحولات سیاسی جدید در قرقیزستان شود.

به گزارش خبرنگار گروه بین الملل باد صبا، به نقل از پورتال آسیای مرکزی، یک هفته است که در قرقیزستان، وضعیت حزب سوسیال دموکرات (SDPK)، که بیانگر انشعاب میان طرفداران رهبری فعلی و سابق کشور است، مورد بحث است.

به این ترتیب در بیشکک، طی یک دوره سه روزه، دو کنگره حزب سوسیال دموکرات برگزار شد. شرکت کنندگان نخستین کنگره مخالف آلماس بیک آتامبایف بودند، در حالی که در دومین انتخابات حزب، ریاست جمهوری سابق مجددا به ریاست حزب انتخاب شد. در عین حال، مجلس قرقیزستان پیش نویس قانونی را تصویب کرده است که رئیس دولت سابق را می تواند به خاطر فعالیت هایش در دوران ریاست جمهوری محاکمه کرده و وادار به پاسخگویی نماید.

به عبارت دیگر، درگیری رهبری کنونی قرقیزستان با رئیس جمهور سابق الماس بیک آتامبایف و حامیان او وارد مرحله جدیدی شده است. در اوایل ماه آوریل، نبرد واقعی برای حزب سوسیال دموکرات، که حزب حاکم است، گسترش یافت. با در اختیار داشتن بزرگترین فراکسیون، حزب سوسیال دموکرات قرقیزستان اساس ائتلاف اکثریت مجلس را تشکیل می دهد. علاوه بر این، رئیس دولت فعلی سورنبای جین بیک اوف و بسیاری از مقامات دیگر دولتی از اعضای این حزب هستند.

با این حال، در سال گذشته یک وضعیت پارادوکسی وجود داشت. ریاست حزب سوسیال دموکرات، الماس بیک آتامبایف، مخالفت خود را با سیاست دولت جدید گفت. بنابراین، اکثریت کنندگان جناح مجلسی او به طرف جین بیک اوف رفتند، تعدادی از فعالان نیز مخالفت با موضع رئیس جمهور پیشین را اعلام کرده و جنبش SDPK بدون آتامبایف را ایجاد کردند.

در 3 آوریل، با مشارکت 300 کننده، یک کنگره تحت شعار SDPK در راه تجدید و تحول برگزار شد. سخنرانان آتامبایف را متهم به غصب حزب کرده، فعالیت های او را به عنوان رئیس جمهور در زمان تصدی آن مورد انتقاد قرار داده و از سیاست های رهبری کنونی کشور حمایت کردند. در نتیجه، یک سازمان شورای سیاسی جدید و رئیس حزب جدید انتخاب شد. رئیس جنبش SDPK بدون آتامبایف، کننده سابق مجلس، فرماندار سابق منطقه چوئی ساگین بیک عبدالرحمن اوف شد. به گفته این سیاستمدار، نامزدی وی از سوی رئیس جناح سوسیال دموکرات، عیسی عُمورکولوف و برادر رئیس جمهور قرقیزستان، کننده مجلس اصیل بیک جین بیک اوف، حمایت شد. در کنگره نیز اطلاع دادند که اسناد نهایی به وزارت دادگستری برای ثبت مجدد ارسال می شود.

سه روز بعد، در روز 6 آوریل، حامیان آتامبایف کنگره خود را برگزار کردند. تعداد کنندگان حاضر در نشست آنها کمتر بود - تنها 170 کننده. آنها این مطلب را با این دلایل توضیح دادند که رفقای سابق رئیس جمهور در معرض فشار شدید قرار داشتند، همچنین امتناع از ارائه محل به کنفرانس های حزبی منطقه ای بیان شد، و اینکه کمیته دولتی امنیت ملی درخواست لیستی از کنندگان شرکت کننده در آن را داشت. در این راستا، کنگره تقاضای ویژه ای را از سازمان های اجرای قانون به تصویب رساند، که در آن خواستار انجام وظیفه صادقانه نسبت به مردم و سرزمین مادری بود.

کنندگان تأکید کردند که انشعاب حزبی وجود ندارد، فقط یک گروه کوچک از SDPK جدا شد. آلمازبیک آتامبایف خود جانشین خودش را مورد انتقاد قرار داده و گفت که او وظیفه اصلی خود را که برقراری وحدت مردم است، انجام نداده است. در کنگره، یک بیانیه دیگر نیز صادر شد: SDPK به اپوزیسیون تبدیل می شود. البته در مورد تصمیمات پرسنل حزب جایگزین (حزب بدون آتامبایف)، حامیان آتامبایف غیرقانونی بودن آن را گفتند و نهادهایتصمیم گیری خود را انتخاب کردند، که شامل شورای سیاسی و ریاست حزب می شد. آنها، همانطور که انتظار می رفت، رئیس سابق دولت را به ریاست برگزیدند.

چندین گزینه برای گسترش تحولات بعدی وجود دارد. اولا نهادهای دولتی در وزارت دادگستری و دادگا ه ها می توانند طرف گروه تحت رهبری عبدالرحمان اوف را گرفته و آن را به عنوان حزب سوسیال دموکرات واقعی ثبت کنند. با این حال، نشانه هایی وجود دارد که رهبری این کشور از کنترل این چنینی باز بر حزب امتناع کرده است. بنابراین، هیچ یک از اعضای مجلس، از جمله عیسی عمورکولوف، اصیل بیک جین بیک اوف در کنفرانس 3 آوریل شرکت نکردند و روز قبل خروج از SDPK را گفت.

به احتمال زیاد، دولت دومین گزینه را انتخاب خواهد کرد: فشار بر آتامبایف و نزدیکان او. دیگر نیاز به صحبت در مورد اصلاحاتی که در قانون در مورد مصونیت رئیس جمهور سابق از فعالیت های انجام شده توسط وی در دوران مسئولیت انجام شد، نیست.

در تاریخ 4 آوریل، در نشست سوم و نهایی، مجلس، لایحه ای را مبنی بر برداشتن احتمالی وضعیت مصونیت از رهبران سابق کشور تصویب کرد. این سند روند زیر را فراهم می کند: دادستان کل رئیس جمهور سابق را به جرم جنایاتی که وی در هنگام مسئولیت کشور مرتکب شده، متهم می کند، پس از آن مجلس با دو سوم آرا موافقت کرد که رئیس جمهور سابق می تواند تحت تعقیب قرار گیرد. علاوه بر این، این لایحه حاوی یک قاعده ممنوعیت رئیس جمهور سابق برای اداره امور عمومی و سیاسی است. در غیر این صورت، از حمایت مادام العمر دولتی محروم خواهد شد. به هر حال، لایحه قانونی مبنی بر محرومیت مصونیت رئیس جمهور پیشین قرقیزستان باید توسط رئیس جمهور فعلی سورنبای جین بیک اوف امضا شود، و پس از آن این سند به اجرا درآید.

رهبری کشور علاقه ای به پذیرش انتقاد رئیس جمهور سابق و جاه طلبی های سیاسی ندارد. آلماس بیک آتامبایف نیز حاضر به عقب نشینی نیست که موجب ایجاد پیش شرط های تحولات سیاسی جدید می شود.

چه زمانی نیروهای سیاسی می توانند بالاتر از نفوذ درونی حزب قرار گرفته و به تحقق مسئولیت سیاسی خود نسبت به جامعه بپردازند؟ معاون سابق مجلس قرقیزستان، پروفسور کانی بیک عثمان علی اف و سیاستمدار سیتِک کاچکین بایف سعی کرده اند به این سوال پاسخ دهند. پروفسور کانی بیک عثمان علی اف معتقد است که دلیل وضعیت فعلی در حزب سوسیال دموکرات تنها یک چیز است. و آن اینکه - آنها برنامه ای ندارند که بتواند اعضای حزب را متحد کند و منجر به توسعه جامعه شود. حزب سوسیال دموکرات یک سازمان است که نه به خاطر اهداف مشترک بلکه به دلیل منافع موقت به وجود آمده است.

کاچکین بایف به نوبه خود، اشاره کرد که قانون احزاب سیاسی در قرقیزستان بسیار خشن است. و چنین شرایطی ناشی از این واقعیت است که قانون دقیقا قوانین را درباره اینکه چه کسی باید رهبر حزب باشد، تحت چه شرایطی او باید انتخاب شود، قدرت و موقعیت رهبر فراکسیون در مجلس چقدر باید باشد، و نیز موارد دیگر را تعیین نکرده است. اگر به تجربیات بین المللی سیستم چند حزبی نگاه کنید، رهبر حزبی که در انتخابات مجلس پیروز شود، باید به مجلس راه پیدا کند. اما رهبر حزب در قرقیزستان خارج از مجلس بود. چرا که او رئیس جمهور شد، بنابراین به طور موقتی از ریاست حزب استعفا داد اما پس از خروج از پست ریاست جمهوری، او دوباره بازگشته و مسئولیت حزب سوسیا دموکرات را بر عهده گرفت. و این مساله تنها منحصر به آتامبایف نیست. به نظر می رسد که یک فرهنگ سیاسی جامع در قرقیزستان هنوز تشکیل نشده است.

به طور خلاصه، در حزب سوسیال دموکرات، مرحله مبارزه شدید آغاز شده است. و این بحران به همین راحتی پایان نخواهد یافت. اگر معترضین نتوانند در میان خود توافق کنند، صدها نفر از معترضان به خیابان ها خواهند آمد و باعث ناآرامی های جدید در جمهوری خواهند شد.